lieve roos
ik denk nog steeds aan je,en ik baal gigantisch dat het vandaag niet bij de post zat,nu je het zo hard nodig hebt
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Ik kan het verdriet haast niet aan, hoe kom ik hier door heen??" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
@ Fortuna - Lieve schat, maak je daar niet druk om. Het weten dat het onderweg is, het weten dat je dit voor mij doet....dat gevoel is al onbetaalbaar!!
Hier zijn geen tips voor noch woorden! Alleen de tijd zal je wonden helen en het een plekje geven. Helaas zullen je wonden wel littekens achter laten. Maar alleen jij weet of je ze een goed leven hebt kunnen geven en als dat zo is dan moet je ook trots op jezelf zijn!
@Sanne - Dank je voor je reactie. Ja dat heb ik ze zeker gegeven. In de veel te korte tijd dat ze bij ons waren, hebben ze alle liefde en zorg van de wereld gekregen. Ze waren alles voor me.....
Allerliefste Roos,
Ontzettend veel sterkte gewenst, dit verdriet moet onbeschrijfelijk zijn. Neem je tijd voor je verdriet, niemand voelt wat jij voelt.
Even voor de nieuwsgierigheid: waar woon je?
Gr en knuffel!!
Ik heb het verhaal gelezen en ik weet gewoon niet wat ik erop moet zeggen.. echt verschrikkelijk ik wil je heel veel sterkte wensen
liefs sabine
Gelukkig kom ik zaterdag jullie dag weer een beetje goed maken Dat hoop ik iniedergeval
@Mieke, tuurlijk kom jij zaterdag onze dag goed maken!
Kijk er heel erg naar uit om je weer eens te zien. Je bent een kanjer!! xxx
De laatste zware en nare dag van deze lange week.....vandaag is het een jaar geleden dat onze dappere Velvet is overleden.
Velvet was mijn knuffeltje, die het liefst heel de dag in je armen lag, als een baby werd rondgedragen. Hij was zo,n uniek hondje! Een Mini Bullterrier/Chihuahua kruising, hij zag er uit als een Bulletje met de grote van een Chihuahuaatje.
Maar liefst 6 dagen lang heeft hij geknokt, echt gevochten om bij ons te kunnen blijven. Al die dagen heb ik bij hem gelegen, in mijn armen op bed......dat sterkte hem. Als ik maar even weg ging naar het toilet of om even wat te eten, zag je hem weg kwijnen.
Ik durfde hem op het laatst niet meer alleen te laten.
Elk 15 a 20 minuten gaf ik hem met een spuitje water, of een beetje voer vermengd met water....dag en nacht, 6 dagen lang. Het was zo zwaar, ook geestelijk. Steeds kwam alles kwam er weer uit, het spoot uit zijn gatje en bekkie. Hij was op het laatst zo verzwakt, zo op....hij kon echt niet meer.
God wat heb ik het hier nog steeds moeilijk mee, waarom, waarom moest hij sterven????
Zit nu vreselijk te huilen achter mijn pc, het was zo oneerlijk, zo ondragelijk en kansloos. Maar hij wilde zo graag leven, hij wilde niet bij ons weg.....
Lieve Velvet ik weet dat ik er alles aan heb gedaan om je te helpen, al mijn liefde aan je heb gegeven. Maar toch voel ik me schuldig dat ik je niet heb weten te redden van deze ondragelijk zware strijd.
Sorry mijn moppie.....
Als ik kon toveren had ik julie alle 4 weer naar ons terug gehaald, ik zou er alles voor over hebben!!!
Ben zo ontzettend verdrietig, het doet zo,n pijn, mijn hart breekt als ik aan jullie denk.
Het spijt me zo enorm mijn lieverds, ik mis jullie zo ondragelijk veel.... Dag mijn allerliefste Azul, Lewis, Zoe en Velvet. Ik hou oneindig veel van jullie!
http://www.hondenpage.com/foto/foto/104980.jpg
http://www.hondenpage.com/foto/foto/104494.jpg
">
over het algemeen mijd ik topic uit Memoriam, vooral omdat deze mij te veel doen terug denken aan ons eigen verlies.
Ik heb bewondering voor je dat je deze week bijna door bent.
Ik kijk nu al huiverend op tegen de maand maart waarin ik die vreselijke dag waarop wij onze kady verloren weer onder ogen zal moeten zien.
Veel sterkte
Lieve Roos, heel veel sterkte deze dagen. In mijn gedachten ben ik bij jou en je gezin. En natuurlijk bij jullie Kanjers die helaas niet meer leven!
Ik brand hierbij een kaarsje:
Lieve Azul, Lewis, Zoe en Velvet, rust zacht, dappere Kanjers!!!! Jullie zullen nooit vergeten worden!!!
Dank je wel lieve Jacq, voor je steun en voor je kaarsje. En dapper.....ja dat waren deze schatten zeker!
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Ik kan het verdriet haast niet aan, hoe kom ik hier door heen??" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?